Wie zijn toch die gelukswandelaars?

Marloes en Tom Wooning

In het dagelijks leven ontwerpt en bouwt Marloes Wooning websites, onder meer bij Robeco. Al bijna twintig jaar klaverjast ze één keer in de maand in Café De Postiljon in het Oude Noorden. “Daar zat ik op een avond met Joke aan tafel, die net lid was geworden van onze club. Toen ze vertelde over Gelukswandelen hing ik aan haar lippen. Dat was een zondag en de volgende zaterdag liep ik mee. Ik werd er heel blij van, ook omdat je echt achter de pc vandaan uit je dagelijkse sleur wordt getrokken.”

Een week later wandelde ook haar man mee. “Dat is ondertussen alweer twee jaar geleden en inmiddels is hij nog fanatieker dan ik.” Tom: “Ik vond het meteen fantastisch. Het concept vond ik al mooi, dat je naar buiten gaat met mensen die weken, soms al maanden binnen zitten. Maar je krijgt er veel voor terug. Iemand zei een keer: ‘Het voelde alsof ik op vakantie was.’ En aan het einde: ‘Wil je nog een lekkere kus van een oud wijf.’”

Marloes: “Of je nu 1,5 of 6 kilometer gaat wandelen, je gaat die tijd samen doorbrengen. Lekker naar buiten en je samen verwonderen over wat je op straat tegenkomt. Zodra je gaat lopen merk je hoe gelukkig ze worden en komt de vrolijkheid naar buiten. Dat zie je in hun ogen en voel je als ze in je handen knijpen.”  Eind jaren ’80 lag haar eigen oma in Antonius, een van de tehuizen waarmee gewandeld wordt. “Dat komt altijd wel even binnen. Ik heb geen oma meer, maar wellicht hebben de oma’s hier wel niemand die met ze wil of kan wandelen.”

Ze merkt dat ze met het wandelen een groot verschil kan maken: “Een paar weken geleden twijfelde een vrouw of we haar man wel moesten nemen, omdat hij nogal sip was. We liepen langs de Rimboe waar de eigenaar met een wit konijn naar buiten kwam, die iedereen vast mocht houden. Toen hij aan de beurt was verscheen er een brede lach op zijn gezicht. Het was de eerste keer in maanden dat hij lachte. Hij zei weinig, maar af en toe zei hij één woord: grandioos. Dat is toch een goede reden om op zaterdag mijn bed uit te komen?”

Tom: “Tijdens het wandelen zie je de stad op een andere manier. Misja verzint altijd leuke dingen en maakt contact met de locals. Het geeft een hoop energie en dat voelen de mensen.” Vanuit het zonovergoten Robeco-kantoor aan het Weena wijst Marloes naar de Diergaardesingel. “Daar ontdekte ik afgelopen zaterdag een enorme Giraffe op de gevel. Terwijl ik hier werk en daar elke dag mijn fiets neerzet. Van het wandelen heb ik geleerd meer omhoog te kijken.”

Tara Lewis